۲۰_ ارتباط با جوانان. او ضمن اینکه تکریم‌­کننده گروه­‌های سنی متفاوت از جمله میان­سالان و سالمندان بود و آنان را بسیار مورد احترام قرار می­‌داد، اما علاقه­ خاصی به جوانان داشت او جوانان را به عنوان ارزشمندترین و پربهاترین سرمایه کشور می‌­دانست و ارتباط عمیقی با بسیاری از آنان برقرار کرده بود. از دیدن جوانان پر شور میهن به وجد می‌­آمد و برای پیشرفت آنان از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کرد. ۲۱_ آرامش و طمأنینه.

10- سخت­کوشی . او مردی نستوه و خستگی­‌ناپذیر بود، از هیچ مشکلی نهراسید و هیچگاه دچار رخوت و سستی و رکود نشد، به غایت ساعی و تلاش­گر بود و به آسایش خویش نمی‌­اندیشید. علیرغم اینکه در چند عملیات مجروح شد اما همچنان بر بازگشت به جبهه پای می­‌فشرد و در کوتاه‌ترین زمان ممکن به خطوط مقدم عملیاتی باز می‌گشت. برای کسی که عمر پر برکت خویش را در جنگ و جهاد گذرانده باشد شاید توجیه در پیش گرفتن یک زندگی آرام و بی دغدغه کاملاً پذیرفتنی باشد.

۱_ نبوغ نظامی، سردار سلیمانی از نبوغ نظامی خاصی برخوردار بود. او مسلط به دانش رزم بود. و برای کسب این دانش و مهارت دقیق و حساس، به ­گونه­‌ای کاربردی و نه صرفاً نظری، بایستی در میدان نبرد، حضوری مستمر داشت و آرام ­آرام با زوایای مختلف و پیچیدگی­‌های فراوان آن آشنا شد. او دست­کم، سه میدان عمده رزم را آزموده بود: میدان دفاع مقدس، میدان مبارزه با اشرار مسلح و سرانجام میدان مبارزه در عرصه فرامرزی و منطقه­­­ای در عراق و سوریه (در مقابل جریان سفّاک داعش با همه

به گزارش خبرگزاری برنا؛ در متن بیانیه تفصیلی درباره تبیین مؤلفه‌های مکتب شهید سردار سلیمانی» از سوی دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی کشور آمده است: بسم ­الله الرحمن الرحیم از پگاه تاریخ زندگی بشر بر روی کره خاکی و از آن هنگام که دست قابیل به خون هابیل آلوده گشت، پایه دو جریان حق و باطل نهاده شد. هابیل که مظهر ایمان و صدق و اخلاص بود، اولین شهید تاریخ است و در نقطه مقابل، قابیل، که نفسی حریص داشت و حقد و حسد وجود او را مالامال از نفرت نموده بود و به ناحق دست

کتاب دیگر ماجرای سربازان سردار» است که در دو فصل روایت شده است؛ فصل اول این کتاب در ارتباط با شخصیت سردار قاسم سلیمانی و تاثیر حضور او در مقام فرماندهی سپاه قدس است و بخش دوم آن نیز به روایت خاطراتی از شهدای مدافع حرم اختصاص یافته است.

سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی در تاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۱۶ در ابلاغ مانور گردان‌های عملیات والفجر ۸ شرط قبولی جهاد رزمندگان را در میدان‌های نبرد بیان کرده است. ما بعضی وقت‌ها زحمت که می‌کشیم، فشارها و سختی‌ها را تحمل می‌کنیم، واقعاً توجه نداریم که ما برای چه این کارها را می‌کنیم، یعنی یک مقدار داریم از معنویت فاصله می‌گیریم. در مورد معنویت هم من نمی‌گویم که کسی قرآن نمی‌خواند یا نماز نمی‌خواند، بحث این‌ها نیست بحث سر این است که توجه به هدف نداریم، توجه به تکلیف